Ondanks het selectieve parcours bleef de wedstrijd een dik kwartier gesloten. Tot Van Aert en Van der Poel doorschoven naar de kop van de koers en het veld uiteenspatte. Met zijn vijven bleven ze over vooraan: Uiteraard Van Aert en Van der Poel, maar ook Laurens Sweeck, Tom Pidcock en Quinten Hermans haakten hun wagonnetje aan.
Al was dat niet voor lang. Drie rondjes later moesten Sweeck, Pidcock en Hermans hun meerdere erkennen in de top twee van het crosswereldje. Het talrijk opgekomen publiek kon zich opmaken voor spannende finale. Alhoewel… Daar dacht Van Aert net iets anders over. De Kempenaar zette Van der Poel onder druk, pakte een paar meter voorsprong en met een knalpassage tijdens een zandstook bergop diepte hij die paar meters uit tot een tiental seconden. De kopman van Alpecin-Deceuninck moest passen.
De resterende vijftien minuten maakte Van Aert de klus netjes af en pakte zijn tweede zege van het seizoen. Van der Poel werd tweede op bijna een minuut. In de slotfase toonde wereldkampioen Tom Pidcock zich de best of the rest en snelde naar plek drie. Laurens Sweeck en Quinten Hermans maakten de top vijf vol.
Dat hij een half uur nodig had om erin te komen, vertelde een gelukkige Van Aert na afloop. “Maar daar kreeg ik gelukkig de tijd voor. Ik kon zo de juiste lijnen uitzoeken. Dat zorgde ervoor dat ik in de finale vlotter door het zand reed. Uiteraard ben ik blij met deze overwinning. Niet vergeten dat ik twee weken niet op de crossfiets heb gezeten. Dan heb je toch wat aanpassing nodig.”
Zo blij Van Aert was, zo beduusd stand Van der Poel de pers te woord. Een tweede plaats was voor VdP niet goed genoeg. “Ik voelde me niet top en ben dan niet tevreden met dat resultaat. Ik heb er niet echt een verklaring voor. We hebben hard gewerkt en misschien moet ik me wat herzetten naar de volgende crossen toe. Hopelijk kan ik dan iets meer weerwerk bieden, want hier kan ik niet tevreden mee zijn”, besloot hij.
